Wydawca treści
Urządzanie Lasu
fot. Paweł Fabijański
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat.
Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Dla Nadleśnictwa Góra Śląska Plan Urządzenia Lasu sporządzony został na lata 2015-2024 na podstawie stanu lasu w dniu 1 stycznia 2015 r.
I. Zestawienie powierzchni wg stanu na 01.01.2015 r.
Powierzchnia (w zaokrągleniu do pełnych ha) ogólna Nadleśnictwa wynosi 22.419 ha, w tym według obrębów leśnych:
Obręb Góra - 8.472 ha
Obręb Jemielno - 8.965ha
Obręb Załęcze - 4.982 ha
Powierzchnia lasów 21.146 ha, w tym:
a) według pełnionych funkcji:
- lasów uznanych za ochronne - 8.925 ha
- pozostałych lasów (lasów gospodarczych) - 12.220 ha
b) według grup kategorii użytkowania:
- gruntów zalesionych - 20.047 ha
- gruntów niezalesionych - 454 ha w tym do odnowienia 203 ha
- gruntów związanych z gospodarką leśną - 645 ha
Powierzchnia pozostałych gruntów (gruntów nieleśnych) 1.273 ha
II. Zestawienie zadań na lata 2015-2024
Zadania obligatoryjne:
- pozyskanie drewna w ilości nie większej niż 1.018.125 m3 grubizny netto
- pielęgnowanie lasu na powierzchni 15.716 ha
Zadania określone kierunkowo
- zadania dotyczące zalesień i odnowień:
* odnowienie halizn, płazowin i zrębów - 203 ha
* orientacyjna powierzchnia odnowień drzewostanów przewidzianych do użytkowania rębnego - 1.466 ha
* orientacyjna powierzchnia podsadzeń i dolesień - 24 ha
* orientacyjna powierzchnia poprawek i uzupełnień - 346 ha
*orientacyjna powierzchnia melioracji - 1.690 ha
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Nasze lasy
Nasze lasy
fot. Z. Skibiński
Pod zarządem Nadleśnictwa Góra Śląska znajduje się ponad 22 tys. ha lasów. Tutejsi leśnicy opiekują się także lasami prywatnymi, których jest ponad 800 ha.
Teren nadleśnictwa, położony geograficznie na Nizinie Wielkopolskiej, jest bardzo zróżnicowany przyrodniczo, bogaty jest zarówno świat zwierzęcy, jak i roślinny.
Szata roślinna i świat zwierzęcy, tworzą razem całą gamę przeróżnych ekosystemów. Dla nas, leśników, najważniejsze to ekosystemy leśne i związane z nimi ekosystemy łąk śródleśnych i stref ekotonowych (specyficzne partie drzewostanów, znajdujące się na przejściu pomiędzy lasem i krajobrazem otwartym lub na przejściu pomiędzy różnymi drzewostanami we wnętrzu kompleksów leśnych). Ta ścisła zależność biocenozy leśnej i biotopu oraz znaczna ich różnorodność spowodowały, że wydzielono kilkanaście typów siedliskowych lasu.
Z glebami żyznymi łączą się siedliska lasowe o bogatej szacie roślinnej. Siedliska borowe są uboższe i skład biocenozy jest tu skromniejszy, ale i zupełnie odmienny, przez co na równi ciekawy i fascynujący. Na wszystkich siedliskach borowych dominują drzewostany z panującą sosną. Również na siedliskach lasowych świeżych zdecydowanie przeważają drzewostany sosnowe, ale poważny udział mają tu też drzewostany z panującym dębem i bukiem.
Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Najciekawsze to śnieżyczka przebiśnieg, nasięźrzał pospolity, widłaki goździsty i jałowcowaty. Chronione są także najokazalsze egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody.
Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: jelenia, daniela, sarnę, dzika, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie łasicy, gronostaja, orzesznicy, popielicy, koszatki , a z częściowo chronionych – bobra i wydrę. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, błotniaki, krogulca, kobuza, derkacza, dudka, świergotka drzewnego, muchołówkę małą, białoszyją i żałobną, wilgę i bielika.
Z gromady gadów występują u nas jaszczurka zwinka i żyworodna, padalec oraz węże: żmija, zaskroniec i gniewosz. Z płazów występują m.in. traszki, rzekotka, grzebiuszki, ropuchy paskówki, a z owadów m.in. mieniak tęcznik, paź królowej i żeglarz oraz biegacze.