Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona przed pożarami

PAMIĘTAJ!! LAS ROŚNIE WOLNO – PŁONIE SZYBKO.

      Nadleśnictwo Góra Śląska decyzją Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zostało zaliczone do I kategorii zagrożenia pożarowego.  Powodem powyższej decyzji jest fakt bardzo dużej penetracji przede wszystkim przez zbieraczy runa leśnego i turystów  terenów obrębów Jemielno i Góra. Inną przyczyną pożarów są wiosenne wypalanie łąk, pól i nieużytków skutkując bardzo często przerzutami ognia na tereny leśne. Każdego roku wraz z nadejściem wiosny gwałtownie wzrasta liczba interwencji straży pożarnych związanych z pożarami łąk i nieużytków, które są największym zagrożeniem dla sąsiadujących z nimi lasów. Mimo, że wypalanie traw jest niedozwolone i stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego, co roku rolnicy właśnie w ten bezmyślny sposób "porządkują" swoje pola i łąki.
       Wielu ludzi przekonanych jest, że wypalanie traw użyźnia i rekultywuje glebę. Nic bardziej mylnego, ponieważ to właśnie pożary najbardziej niszczą faunę i florę. Wypalanie nie jest sposobem odnawiania i rekultywowania gleby. Gleba po wypaleniu staje się bardziej jałowa, przerwany zostaje proces formowania się próchnicy, a do atmosfery przedostaje się dużo toksycznych związków. W pożarze ginie cała mikrofauna i mikroflora. Ogień trawi bezkręgowce, niszczy pędy i korzenie roślin oraz mikroorganizmy odpowiedzialne za utrzymanie równowagi biologicznej. Pożary powstałe na skutek wypalania traw obniżają wielkość plonów oraz naruszają strukturę gleby. Pozbawiona życia gleba bardzo szybko ulega zubożeniu. Na zboczach i pochyłościach terenu wypalanie traw przyspiesza erozję gleby i powoduje obumieranie rosnących drzew.
      Nadleśnictwo w ramach prewencji wybudowało dwie dostrzegalnie w miejscowościach Siciny  i Ryczeń. W okresie zagrożenia pożarowego uruchamiane są dyżury na wieżach obserwacyjnych oraz w Punkcie Alarmowo-Dyspozycyjnym Nadleśnictwa. Radiotelefony umożliwiają bezpośrednią łączność z sąsiednimi Nadleśnictwami i wieżami jak również z Komendą Powiatową PSP oraz ze wszystkimi jednostkami OSP. Nadleśnictwo posiada również samochód patrolowo-gaśniczy, którym można prowadzić akcję gaśniczą.
       Współczynnik zagrożenia pożarowego polskich lasów należy do największych w Europie na skutek m.in. dużego udziału siedlisk borowych oraz dominacji w składzie gatunkowym sosny.

Aktuany stan zagrożenia pożarowego lasów Polski.         

 

Zauważyłeś POŻAR- ALARMUJ

                             telefon alarmowy 112 lub

                             straż pożarna tel. 998 lub

                             telefon dyżurny w nadleśnictwie 65 543 23 59


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nasze lasy

Nasze lasy

Pod zarządem Nadleśnictwa Góra Śląska znajduje się ponad 22 tys. ha lasów. Tutejsi leśnicy opiekują się także lasami prywatnymi, których jest ponad 800 ha.

      Teren nadleśnictwa, położony geograficznie na Nizinie Wielkopolskiej, jest bardzo zróżnicowany przyrodniczo, bogaty jest zarówno świat zwierzęcy, jak i roślinny.
     Szata roślinna i świat zwierzęcy, tworzą razem całą gamę przeróżnych ekosystemów. Dla nas, leśników, najważniejsze to ekosystemy leśne i związane z nimi ekosystemy łąk śródleśnych i stref ekotonowych (specyficzne partie drzewostanów, znajdujące się na przejściu pomiędzy lasem i krajobrazem otwartym lub na przejściu pomiędzy różnymi drzewostanami we wnętrzu kompleksów leśnych). Ta ścisła zależność biocenozy leśnej i biotopu oraz znaczna ich różnorodność spowodowały, że wydzielono kilkanaście typów siedliskowych lasu.

      Z glebami żyznymi łączą się siedliska lasowe o bogatej szacie roślinnej. Siedliska borowe są uboższe i skład biocenozy jest tu skromniejszy, ale i zupełnie odmienny, przez co na równi  ciekawy i fascynujący. Na wszystkich siedliskach borowych dominują drzewostany z panującą sosną. Również na siedliskach lasowych świeżych zdecydowanie przeważają drzewostany sosnowe, ale poważny udział mają tu  też  drzewostany z panującym dębem i bukiem.

      Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Najciekawsze to śnieżyczka przebiśnieg, nasięźrzał pospolity, widłaki goździsty i jałowcowaty.  Chronione są także najokazalsze  egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody.

       Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki łowne: jelenia, daniela, sarnę, dzika, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Z ciekawszych zwierząt chronionych odnotowano występowanie łasicy, gronostaja, orzesznicy, popielicy, koszatki , a z częściowo chronionych – bobra i wydrę. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych: bociana czarnego, błotniaki, krogulca, kobuza, derkacza, dudka, świergotka drzewnego, muchołówkę małą, białoszyją i żałobną, wilgę i bielika.

      Z gromady gadów występują u nas jaszczurka zwinka i żyworodna, padalec oraz węże: żmija, zaskroniec i gniewosz. Z płazów występują m.in. traszki, rzekotka, grzebiuszki, ropuchy paskówki, a z owadów m.in. mieniak tęcznik, paź królowej i żeglarz oraz biegacze.