Mieszkaniec miejscowości Witoszyce poinformował nas o znalezieniu rannego myszołowa. Ptak od jakiegoś czasu koczował na jego polu. W jego zachowaniu dziwnym było to, że nie odlatywał, chociaż z obserwacji wynikało, że skrzydła ma zdrowe i sprawne. Ranne zwierzę było łatwym kąskiem dla lisów, w związku z tym znalazcy postanowili złapać ptaka i umieścić go w kartonowym pudełku. Myszołów grzecznie czekał na fachową pomoc.

Następnego dnia, po umówieniu wizyty w Ośrodku Hodowli Zwierzyny w Czempiniu, który to specjalizuje się w  leczeniu i rehabilitacji dzikich ptaków, zorganizowaliśmy transport dla skrzydlatego pacjenta. Ptak został przewieziony do ośrodka, gdzie już czekał na nas p. Henryk Mąka, zastępca kierownika, który zbadał zwierzę. Diagnoza: złamany prawy skok, który należy prawidłowo złożyć i usztywnić.

Po leczeniu i rehabilitacji ptak zostanie wypuszczony do środowiska naturalnego.  

Państwu, którzy znaleźli rannego myszołowa serdecznie dziękujemy za okazane ptakowi zainteresowanie i pomoc.Warto zapamiętać!

Jeżeli spotkamy się oko w oko z dzikim zwierzęciem, musimy pamiętać o kilku zasadach zachowania się. Przede wszystkim musimy zachować spokój i powoli wycofywać się. Nie należy dotykać, łapać czy karmić napotkanych zwierząt. Gdy okaże się, że zwierzę jest ranne lub chore należy w pierwszej kolejności zadbać o własne bezpieczeństwo, ponieważ nie jesteśmy w stanie przewidzieć jego zachowania. W przypadku, gdy nie mamy żadnego doświadczenia, nie prowadzimy żadnej akcji ratunkowej, ponieważ zamiast pomóc możemy zaszkodzić. Miejscami, które udzielają fachowej pomocy rannym zwierzętom są ośrodki rehabilitacji dzikich zwierząt. Wykaz takich ośrodków znajduje się na stronie Generalnej Dyrekcji Ochony Środowiska.

Myszołów (Buteo buteo)

Jest to średniej wielkości ptak drapieżny zaliczany do rodziny jastrzębiowatych. Osiąga 50 – 60 cm długości ciała a rozpiętość jego skrzydeł dochodzi do 125-150 cm. Charakteryzuje go krępa budowa ciała, szerokie, zaokrąglone skrzydła oraz krótki, szeroki ogon. Samica jest nieco większa od samca, ale obie płci ubarwione są jednakowo. Upierzenie jest na tyle zmienne, że trudno znaleźć dwa identycznie upierzone ptaki. W zależności od podgatunku i odmiany barwnej może być ubarwiony od jasnokremowego po ciemnobrunatny.

Jego środowiskiem życia są otwarte przestrzenie, a gniazda zakłada najczęściej na drzewach na skraju lasu. Zazwyczaj na wysokiej sośnie powstaje stosunkowo duża konstrukcja, zbudowana z pieczołowicie utkanych gałązek, a w środku wyścielona piórami lub mchem.

Pod koniec marca lub na początku kwietnia myszołowy zaczynają  toki i w tym samym okresie zaczynają składanie jaj, których można znaleźć od 2 – 5 w jednym gnieździe. Zazwyczaj para wychowuje dwójkę młodych, a sukces lęgowy zależy od dostępności pokarmu w danym sezonie.

Nie bez powodu myszołów został tak nazwany, ponieważ na jego dietę składają się drobne kręgowce chwytane na ziemi. Około 70% pożywienia stanowią gryzonie, a tylko 30% mniejsze ptaki, krety, płazy, gady, dżdżownice, ślimaki i większe owady np. chrząszcze. Na ptaki, dochodzące do wielkości gołębia, poluje przeważnie w trakcie śnieżnych i srogich zim. Poluje na otwartych przestrzeniach, oddalając się od gniazda w czasie lęgów na kilka kilometrów. W czasie patrolu krąży wtedy nad ziemią i szybuje, co daje mu szerokie pole widzenia. Gdy wypatruje zdobyczy w powietrzu, zdarza mu się zawisać na chwilę i trzepotać skrzydłami. Kiedy ją upatrzy, nagle spada na nią z wysokości kilkunastu metrów. Miejscem polowań są głównie pola, łąki i bagna.

W Polsce myszołów objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.