O jednym takim świadku przeszłości słów kilka opowiem. Nie wiadomo, czy posadzony został ręką człowieka, czy siłami natury, było to ok. 1845 roku. Buk, bo o nim mowa, rósł, piął się ku słońcu, niejedno widział, przetrwał także niejedną burzę i nawałnicę jakie przygotowała historia tego terenu. Dziś dumnie stoi i wyraźnie z góry patrzy jak zmienia się wokół niego świat. To on obserwował jak po II wojnie światowej formowała się administracja Lasów Państwowych, miał wtedy ok 100lat. Nadaliśmy mu imię Franciszek, na cześć pierwszego Nadleśniczego Nadleśnictwa Góra Śląska.

Franciszek Burmistrzak urodził się w1893r. w powiecie poznańskim, w rodzinie z tradycjami leśnymi. Franciszek był synem leśniczego pracującego początkowo koło Poznania, a od 1939r. w Dąbczu k. Leszna, gdzie po przejściu na emeryturę osiadł w Bojanowie. Franciszek po ukończeniu gimnazjum ogólnokształcącego w 1915r. rozpoczął naukę na Politechnice Lwowskiej na wydziale Leśnym, którą ukończył egzaminem dyplomowym w 1918r. Po studiach rozpoczął pracę w majątku biskupstwa w Dalilowej w powiecie sanockim jako leśniczy. Później przez kilka miesięcy 1919r. pracował u profesora inż. Aleksandra Kozikowskiego we Lwowie jako mierniczy i taksator przy urządzaniu lasów i szacowaniu szkód wojennych po I wojnie światowej. Następnie do maja 1920r. pracował w majątku w Brzyskiej Woli w charakterze adiunkta leśnego. Po zdobyciu tak bogatego doświadczenia zawodowego, do wybuchu II wojny światowej, pracował w charakterze nadleśniczego w lasach Kazimierza Czartoryskiego w Żurawnie w obwodzie lwowskim. W czasie zawieruchy wojennej pracował jako nadleśniczy w Terszowie, później w Komarnie także na terenie obwodu lwowskiego. W lipcu 1944r. został ewakuowany do Rymanowa, po czym 15.06.1945r. przeniesiony został do nowo utworzonego Nadleśnictwa Góra Śląska, położonego na byłych ziemiach niemieckich przyłączonych do Polski po wojnie.

Po objęciu stanowiska nadleśniczego pierwszym jego zadaniem była inwentaryzacja zasobów leśnych oraz zorganizowanie administracji leśnej. Braki wyspecjalizowanej kadry leśnej i ogromne zniszczenia lasów, będące skutkiem działań wojennych, to były główne problemy z jakimi przyszło się zmierzyć Burmistrzakowi.

W początkowej fazie nadleśnictwo składało się zaledwie z 3 leśnictw: Sułków, Góra i Łękanów o łącznej powierzchni 4.869 ha. Leśniczymi tych leśnictw byli A. Karkoszka, St. Nowak i G. Stankiewicz, niestety nie wiemy w jakich leśnictwach pracowali. Obecne tereny, pierwotnego nadleśnictwa, obejmują zaledwie jeden z trzech obrębów, w skład którego wchodzą leśnictwa: Wronów, Siciny, Sułków, Łękanów, Zawieścice oraz Ślubów, powierzchnia, w stosunku do pierwotnej, wzrosła o 3.603ha i obecnie wynosi 8.472ha.  Siedziba Nadleśnictwa mieściła się w budynku przy ulicy Roli-Żymierskiego 16, teraz jest to ulica Podwale i do dnia dzisiejszego budynek ten pełni funkcję budynku biurowego Nadleśnictwa.

Nie tylko leśnictwo, ale także myślistwo było jego pasją. Był on pierwszym prezesem powołanego w 1947r. Koła Łowieckiego Bór, którego tereny łowieckie obejmują do dziś lasy naszego nadleśnictwa. We wrześniu 1950r. przeniesiony został do pracy w lasach okolic Świdnicy, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę m.in. pełniąc obowiązki Dyrektora Rejonu Lasów. Za pracę na rzecz polskiej przyrody odznaczony został Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Franciszek całe swoje życie zawodowe związany z lasami, na trwałe wpisał się w karty historii naszego nadleśnictwa, dlatego chcąc upamiętnić jego imię nadaliśmy je nowo ustanowionemu pomnikowi przyrody.

Buk pospolity Fagus sylvatica, ustanowiony został pomnikiem przyrody Uchwałą nr XXX/208/21 Rady Miejskiej Wąsosza 19.03.2021r. Rośnie dumnie przy drodze między Ługami a Bartkowem, ma ok. 175 lat i mierzy – 30 m wysokości. Wyraźnie odznacza się na tle innych drzew: jest od nich wyższy, ma dużą, rozłożystą koronę, a obwód pnia mierzony na wysokości 130cm wynosi 330cm. Niejedno mógłby nam opowiedzieć… ale nie rozumiemy jego mowy, słyszymy jedynie szum listów poruszanych przez wiatr.